Bedenim sensiz bir enkaz, ruhumsa kanadı kırık bir kuş misali çaresiz.
En acımasız fısıltılar yankılanır şimdi yalnız gecelerimde, adın fısıltısı...
Lakin o sevda ki içimde, bir kor gibi harlanır yokluğunda, küllenmek bilmez.
Mesafeler birer pranga sanki, ruhumu sana ulaşmaktan alıkoyan amansız zincirler.
Ah, bu ayrılık... Bir ömür gibi uzayan bu sensiz anlar, nasıl dayanılır bilmem.
Kalbim bir mezarlık şimdi, en güzel hatıralarımızın solgun çiçekleriyle dolu.
Aşkın bir ağıt şimdi dudaklarımda, her hecesi bir pişmanlık, bir özlem feryadı.
Rüyalarım seninle dolu, oysa uyandığımda buz gibi bir yalnızlık sarar bedenimi.
Ayrılık bir deniz şimdi, boğuluyorum sensizliğin derin sularında çaresizce.
Canım öyle bir yangın yeri ki şimdi, her zerresi senin hasretinle kavruluyor.
Aşkımız bir çığlık şimdi, yankılanıyor boşlukta, sana ulaşamadan kayboluyor.
2025/İstanbul
Ünsal KıratlıKayıt Tarihi : 17.4.2025 23:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!