Ben, hâla bildiğin gibi her akşam penceremden göğü selamlar, bakar bakar düşünürüm.
Şimdilerde de kuşları dert ettim kendime. Nereye sığınırlar bu çat ayazda? Hiç mi üşümezler göçlerinde?
Göç demişken Firuze; sahi, sen çok üşürdün. Neredeyse dört mevsim hep üşürdün. Göçtüğün yere de vardı mı kış?
Sahi, sana oralarda kim bakar, kim ısıtır seni Firuze?
Sevda Çolak Yıldız
9 Aralık 2016
Sevda Çolak YıldızKayıt Tarihi : 1.4.2018 02:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!