Sabahın ışıkları vururken penceremden
Huzurunu yudumlarım bardağımda bir bir
Özleminden korkarım beni yaralar derinden
Soframda ki bolluk bereket sensin.
Körpe kız ellerinde dokunur nakış
Temsilidir huzurun gözlerindeki her bir bakış
Sözlerin dokunur yüreğime nakış nakış
Kış günlerinde büründüğüm hırkam sensin.
Sığındığım liman, evim barkım
Köklerime hayat veren akarsuyum arkım
Çocuk yüreğimi salladığım salıncağım parkım
Masallara daldığım satırlar sensin.
Savur al yazmanı dikenli yollarıma
Baharlar getirirsin kurumaya yüz tutmuş dallarıma
Alnımdaki çizgilere yanağımdaki allarıma
Sensin hayat veren annem sensin…
Abdulsamet Su
Kayıt Tarihi : 9.5.2025 21:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Oysa benim annem mükemmel bir kadındır . Keşke doyasıya sarılabilsem ona , çekinmesem, içime kapanık olmasam ben böyleyim utangaç duygusal çekingen oysa annem beni çok sever öper sarılır ama ben herkese uzağım kendime bile o kadar sarılmak istersin de sarılamazsın çok yakınındadır uzak durursun … annelerimizin kıymetini hayattalarken bilelim dostlar ..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!