Şahbettin Uluat Şiirleri - Şair Şahbetti ...

Herkese yaşam denen, boş bir tahta sunulmuş.
Herkes, can kalemiyle yazar durur tahtayı.
Sistem herkese aynı, düzenlenmiş, kurulmuş,
Her can kalemi ayrı çizer durur tahtayı.
*
Kimisi az zamanda her yanını doldurur.

İşve sende naz sende,
Portakal, kiraz sende,
Bak ben manimi yazdım,
Cevabını yaz, sen de,
*
Yar bize gül yar bize,

Bir kutsal yolculuk, bir büyük sefer,
Haccı başka nasıl tanımlarız ki?
İlahi görevle yola düşmeler,
Haccı başka nasıl tanımlarız ki?
*
İslamın beş büyük şartından biri,

Radar olmuşum alemi tararım.
Mutlak doğru neyse, onu ararım.
Bulutlardan, dağdan, taştan sorarım.
Mutlak doğru neyse, onu ararım.
*
Vazgeçerim dünyadaki vatandan,

Sarı Mustafa'nın has öküzünü,
Pazara götürdük, alan olmadı.
Sarı Mustafa ölünce özünü,
Mezara götürdük, gelen olmadı.
*
Kul-u Suphan ile geçinemezdi.

Gözündeki ışık gönlümü yaktı
İkinci güneşim oldun sevgili,
Elim ellerinle tanıştığında,
Can yoldaşım, eşim oldun sevgili.
*
Gören, bilen bu yangını anladı.

Sen iyi bilirsin sevmelerimi,
Her sabahı ilkbahar sayar,
Bir günlüğüne açmış çiçek gibi,
Açmanı bir yıl beklemiş gibi severim.

Kokunu ilaç gibi çekerim içime

Küpe bakan ablalar,
Tipe bakan ablalar,
Meyvesinden habersiz
Çöpe bakan ablalar.
*
Parası, arabası,

Muhtarın semiz tilkisi
Kümeste tavuk koymadı.
Cümlesi seyirci oldu,
Bu vahşeti durdurmadı.
*
Ne yargıç söz diyebildi,

Yerle gök arasında bir yerde,
Biri bir gün, bir bilmece soracak.
Şimdi değil belki, ama ilerde.
Bunun bir yanıtı elbet olacak.