Sagu Şiiri - Arif Atılgan

Ağlama diyorlar dostlar
Ben nelere güleyim
Can babamı yitirdim de
Nerelere gideyim

Dost sorarsa halim nice
Her yanımda dert hece
Anasızlık sanki gece
Babasızlık dağ imiş

Evim yıkık ocak söndü
Baharım kışa döndü
Kara haber tez ulaştı
Ben ne yana durayım

Elim kolum tutmaz oldu
Dağlar taşlar yol oldu
Şu feryadım göğe doldu
Kim beni duyar şimdi

Her nefesim dertle dolar
Gece kör, gündüz solar
Yaralıyım gönül kanar
Ben nasıl dayanayım

Yolum karanlıkta kaldı
İçimde umut soldu
Aradımda hep kayboldu
Sensizliğin gölgesi

Mezarında taşlar ağlar
Arif ağlar, ot ağlar
Yüreğimde yıllar ağlar
Var mı derman sorarım