Çocukken hayat tombalasından
ne çeksek kartımıza denk gelirdi !..
Bizi dünyaya getirip hayatı öğretenler ebediyete gitti.
Elbiselerimizi değiş tokuş yaptığımız aynı yatakta yattığımız kardeşlerimiz de peşlerinden gitti.
Öylece kalakaldık sağımızda solumuzda sahte gülüşlerle...
En gerekli taşlarımız eksildi.
O torba da aynı renkten 1-2 taşımız kaldı .
Artık ne çinko yapabiliyoruz ne de beraber kahkaha atabiliyoruz .
Elimizden o torbayı alacaklar ve oyun bitecek .
Kayıt Tarihi : 23.3.2020 16:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
