Dünyayı donattılar, renk renk, her yan,
Bu renklere kanma, gönül dolmadan.
Gelenler neşeyle, gidenler hüzünle;
Sen yürü yolunda, gönül solmadan.
*
İnsanlar koşuşur, sahte bir dünyada,
Seninle her anım güzel
Kalbimde senin yerin özel
Gözlerimde senin izin değerli
Seninle her anım sevgili
Seninle olmak ne güzel
Yokluk içinde bir çiçek açar mı?
Rengârenk, umut dolu, cana yakın.
Varlık tohumunu saçar mı?
Toprağa, suya, güneşe ve ana bakın.
Yok dediler, gülümseyişe,
Hiçten h'içe bir yolculuk başlar,
Gönül yolunda bir nazar gibi.
Her adımda yeni bir sır taşlar,
Varlık, yoklukta bir hazar gibi.
Baktım aynaya, suretim kayıp,
Riyâ-perest yüzü habîs, sözü yalan,
Ne dîni var, ne hayâ, ne de îmân.
*
Edep nedir bilmez o bed-hûy kişi,
Mecâlis içre fesâd eyler her an.
*
Hüzün, yüreğinde bir yara
Kanar durur, durmaz akar
Hüzün, gözlerinde bir yaş
Düşer durur, kurumaz saklar
Hüzün, ruhlarda bir kara bulut
Hüzün, seninle ayrıldığım gün
Kalbim paramparça oldu
Hüzün, seninle vedalaştığım an
Gözlerim yaşla doldu
Huzur, seninle yeniden buluştuğumuzda
Yana yana yürüdüm, gölgemin küle döndüğü gece,
Adını andıkça harlanan bir kor üfledi yüreğime.
Ne vakit sus desem kendime, içimde bir çağ devrilir,
Bir mahşer kopar dağlarımda, sesim göğe eğrilir.
*
Senin için kaç kez sürgün ettim aklımı kendimden?
Yandım…
Ateşi benden sor, küllerin sırrını benden,
Geceyi bölen o uğultulu feryâdı benden.
Ben ki, aşkın eşiğinde diz çökmüş bir fâniydim,
Sen gelince, tanrılar bile secdeyi unuttu,
Göğün kapıları çatırdadı isminin ağırlığıyla.
Sınıfa girer girmez bir rüzgâr değil,
Kalbimin sesi dolaşır duvardan duvara.
“Günaydın” derim; o tek kelimenin içinde
Bir günün değil, bir ömrün umudu saklıdır bana.
Ne yorgunluk taşırım ne kırgınlık,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!