Bir zamanlar gülerdim
Neşeliydim, umutla dolu.
Sonra bitti, ansızın!
Tükendi nakdi vaktimin
Işıklar söndü, kör oldum.
Kırıldım, karardım, kurudum.
Ve zaman; aldı beni,
Öncesinde yaşananlar ise hiç olmadı…
…
Yıllar sonra bugün
Bir kez daha açtım solgun anıları
Maziden çok uzaklarda
Pişmanlık içinde, hayli zamansız.
Şimdi, bu sağır odada
Bir başıma, soruyorum kendime
Sen! Sen ne yaptın ha?
Ne yaptın da bu hale geldin sen?
Omuzlarım gevşiyor, gövdem çatır çatır.
Yüzümde şekillenen acı bir hüznün gölgesi
Ve ben bunca zaman sonra
İlk kez itiraf ediyorum kendime
O geceden beri yalnızım
Senden beri yapayalnız…
…
Olsun, senden arta kalanlarla
Sırtımdaki küfeyi yüklenir
Böyle çekerim cezamı
Senin de dediğin gibi;
Arkama bile bakmadan...
Kayıt Tarihi : 18.10.2015 15:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)