Sağanak Şiiri - Solmaz Akça

Sağanak yağışlı bir İstanbul sabahı...
Karanlık ve ne yapacağını bilmez bir hava.
Sıcak desen değil, soğuk desen...

Ayrı cümlelerin, ayrı hikayelerin kahramanıymışız
şimdi anladım.
Artık eskisi gibi olamayacak bir dostluğu da baltaladım...

İstanbul ağlarken çıktım sokağa,
Koluna girdiğim o ilk gece geldi aklıma.
İlk ve son gece...

Boşverdim sözcüklerin uyumuna,
aklıma ne gelirse artık onu yazacağım.
Sevda sözleri bekleme onları dün gece attım
umut bekleyen denizlere...

Şimdi denizler haykırıyor,
Bak, gör, farkına var
bu kız seni seviyor, diyor...
Diyor da duyan malesef olmuyor
kulakların tıkanmış sevda sözlerine,
içine aşk işlemiyor...