gölgemin ayazında yürüttüğüm yıllarım var
ödünç ver yumağını ey acıların kadını*
çözülsün ipin;
ilmeğinin göçebe rengiyim, çözülsün ipin
belki geçer baş dönmesi
kim ektiyse toprağıma; uzağına ışık düşürmeyen
Yağız atlar kişnedi, meşin kırbaç şakladı,
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
Devamını Oku
Bir dakika araba yerinde durakladı.
Neden sonra sarsıldı altımda demir yaylar,
Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar...
Gidiyordum, gurbeti gönlümle duya duya,
Ulukışla yolundan Orta Anadolu'ya.
