Sağaltılmış Yalnızlık Şiiri - Esma Atalay

Korkulacak bir şey değil yalnızlık
Arada bir ya ayağım kayıp da düşersem banyoda,
Ya boğazıma duruverirse yediğim lokma,
Ya perde asarken düşersem merdivenden,
Ya elektrik çarparsa ampülü takarken
gibi gayri normal endişeler dışında...

Korkulacak bir şey değil yalnızlık.
Bölünmüyor mesela iç konuşmalarınız dış seslerle.
Evin heryeri sizin.
Tek tek gezerek,
oturabiliyorsunuz sandalye ve kanepelerde.

Bağıra bağıra şarkılar söyleyebiliyorsunuz mesela,
Bağıra bağıra ağlayabildiğiniz gibi...
Kimse ama hiç kimse
"azıcık da sus" demiyor!
"Neden bu gözyaşları" diye,
İçinizi de deşmiyor!

Korkulacak bir şey değil yalnızlık
Dışınız kocaman bir yalnızlığa mahkumken
İçinizi istediğiniz gibi doldurabiliyorsunuz hayallerle
Ve hayatınızın sadece size ait
Ve yaşanmışlıklarla yaşanacakların
Sadece sizin ellerinizde şekillendiğine şahitlik
ediyorsunuz.

Korkulacak yanı yok yalnızlığın,
Pencereyi kapatmıyor sadece aralıyorsunuz.
Güneş de girebilir içeriye
Rüzgar da;
Aldırmıyorsunuz...