Safsata Şiiri - Furkan Enes Abça

Göz kapaklarım düşer ağır ağır,
Ve perde perde iniyor karanlık.
Kaçırıldıysan eğer koş ve bağır,
Durma hiç, bulana değin aydınlık.

Ayağın bir an tökezler düşersin,
Belki her gün takıldığın bir tümsek.
Doğruca doğrulmayı hep denersin,
İzin vermez, ona neyse her kimsek.

Farkında mı bilmem, elimde değil.
Her ne kadar istese bile benden,
"Diz çök önümde ve usulca eğil!"
Artık korkmam safsata tehditlerden.