Safran Sayrılığı Şiiri - Zeki Tüyen

bir safran sayrılığı her yanım tümden
ben ben olalı böyle değildim hiç
bir yağmur sağanağı üstümden gelip geçen
bir avuç ahududu, bir salkım söğüt
güneş parlağı umutlardaydım barut atımı
kalabalıklardaydım ama yapayalnızdım
sen geldin aklıma birden, ağladım

yanık kokusu içindeydim, yangınlardaydım
yalın ayak yürüdüm ateşten yolları
bağrı yanık gezginler gibi dolaştım her yanı
sanki deli divaneydim ben
bilemedim kendimi ben miydim ben
bilemedim yoksa sen miydim ben

müellif sokakta şiirlerimi yitirdim
kendimi yitirdim tepeden tırnağa
pejmürdeydim, kendimde değildim körkütük
kameleon kafededir dediler seni
koştum yoruldum bulamadım
kafenin önüne yığılıp kaldım her yanım panik
sonra anladım sensizlik vurdu beni

istanbul; 9.08.2020