Safiyem Şiiri - Teyfik Karadaş

Hasretinle yandım bittim kül oldum
Boşaldı gözyaşım bakar kör oldum
Tutuldu dillerim sanki lal oldum
Üzülme sen döneceğim Safiye’m

Gerçek sevenlere yeter bir hasır
Bir gün gibi gelir geçer bir asır
Sensiz dünya boştur bana velhasıl
Üzülme sen döneceğim Safiye’m

Otursan dizime bir baksan bana
Bakışların merhem olur yarama
Sen sılada benim için ağlama
Üzülme sen döneceğim Safiye’m

Koşaraktan aşacağım dağları
Yakacağım bahçeleri bağları
Yıkarak yoldaki tüm barikatları
Üzülme sen döneceğim Safiye’m

Sesini duyunca bir hoş olurum
Kalbim çarpar belki orda ölürüm
Hasretliğin kıymetini bilirim
Üzülme sen döneceğim Safiye’m

Şair Teyfik için sen etme tasa
Kadere yazılan gelirmiş başa
Döktüğün gözyaşı değildir boşa
Üzülme sen döneceğim Safiye’m