Şafak Badem Şiirleri - Şair Şafak Badem

Öyle şarhoşum ki
öyle şarhoş işte anlatamam
aşkın şarabı değil şarabın kendisi değil
ama şarhoşum işte sonuna kadar

akşamcı dediler önce

Yine SEN

sana yazılan her sözün ardında kalan mürekkep damlası
isyan ederken kağıtların büyük beyazlığına
yine olmadı diye buruşturulup atılan hatıra kayıtları arasında

Her dem bir vakit sancısı bardağımda
dur durak bulunmaz bu vasıtada
tüm ihtiyaçları karşılayan bir doktor bazen
bazen de her acıyı kabullenen bir anne yürek

durmaz ki zaman durduğunda soğur beden

Bilmiyordum anne, anlayamadım baba önce bir kaç yolcu
Ardından arkadaşlar indi yolların da
Ev yoluydu bana orman çıktı karşıma
Ne oluyor diyemeden bir el sarıldı boynuma

Nefes, nefes değil suret insan değil

Hiç tanımadım aşkın tadını, kokusunu, rengini
Hep birilerinden duyduğum bir film adı sanki
Okuduğum roman kahramanlarının yaşadığı
Yada bir şairin şiirinde geçen acı tatlı hikayelerin toplamı

Hiç bir uçurumun kenerından bakamadım dünyaya

Gel buradan gidelim.
Ardımıza bile bakmadan gidelim
Öyle uzağa gidelim ki kimse olmasın
Gittiğimiz yerden Dönmek için değil gitmek için gidelim
Var olandan yok olana gidelim hayatı hayalleri bırakıp bir kenara
Çaresizce ama başımız dik gidelim

hayatlar geçip gidiyor yanımdan
hep bir ince sızı buruk ifadeler
her yüzün bir çatlağı var
damla damla sızıyor yaşları

daha dün gördüğüm bir sızı

Aslında Öyle seviyorum ki seni

Aslında Öyle seviyorum ki seni, benim sevgim ayın güneşe olan koşuşturması gibi
Hiç ulaşamaz ama asla vaz geçmez, ışığındaki sıcaklıktır ayın güneşe olan sevgisi
Şimdi hatıralarımı toplasam, anılarımı birleştirsem bir sen edemez ötekileri
Bir sen varsın gönlümün evreninde, bir güneş bir ben yıldızlar ötekileri

bırakıp gitsem diyorum en sevdiğim eşyaları mı
kanadında beyazı sinesinde mavisi olan muhabbet kuşumu
resimlerdeki acı tatlı maziyi bırakıp gitsem uzaklara
bıraksam seni, beni, bizi

Ne olur ki, bir günde kendimi sevsem