Şafak Şiiri - Yusuf Bozkaya

Bir gece daha sabaha kavuştu.
Güneşin doğuşu bile sancılı.
Gözlerim alev topu sabahı bekledim.
Yetmedi gözyaşım söndürmeye,
Diktim gözlerimi karlı karanlık tepelere.
Belki kar söndürür gözlerimi diye.
Turuncu bir ateş yumağı gibi,
Güneş tepelerin ardında gösterdi kendini.
Yanıyor gözlerim, ruhum, yüreğim,
Bir gece daha sabaha kavuştu.
Ben sana ne zaman?

28–08–2008