Ben ben oldum küçücüktüm uyandım
Dünya döner, hayat hep sürer sandım
Sahteymiş hayat, duygularsa yalanmış
Oyuna geldim ben kalbime kandım
Kapadım gözlerimi şöyle bir daldım
Hiç gitmek bilmedi aklımdaki bu garip ses
İmgeler ve kelimelerin derinlerden aktuğı yerde
Es rüzgarım nefsim için birkaç nefes daha es...
Gider elbet bir bir günahlar matem selinde
Avuçlarım doluk doluk, yüreğimde bir ateş
Geçti ömür, elde avucta kalmadı birşey
Sömür beni ey sonsuz dünya sömür
Çalsam mı bende saz, üflesem mi ney?
Benim sözlerim kor, gözlerim kömür...
Fecr vakti içimde niran-ı hicran
Üç beş günlük süstü, çabuk geçti seyran
Ukde ukde bogazım, gözyaşlarım tufan
Bu gönül darmadağın, bu gönül viran...
Ey hudutta bekleyen,
Buutunu belirle, sabah geceye bırakıyor yerini
İfa etmem lazım bu dipsiz düşünceleri
Berr'i sıksam hüzün kusar, doldurur esarirleri
Zaman gelip geçer naçar, dönmez geri...
Bir kış sabahı uyandım,
Karşımda yüce dağlar.
Ansızın seyre daldım,
Bembeyaz bahçeler bağlar...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!