Ancak kabuk bağlamışken istiklalden kalma yaralar,
Üç evin gözbebeği gözlerini aralar.
Adını Şadiye koyarlar
Şad olsun diye!
Bazen yüksek tepelerde, bazende atın üstünde bulur da rüzgar; saçlarını okşar..
Upuzun saçları melet ırmağı gibi dökülür beline
Mustafası da horonda görüp vurulmuştu saç örgüsüne…
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta