Karabulut var kara bulut üzerimizde
Belki yağmur döker gözlerimize
Belki gökkuşağı açar önümüze
Ara bulur eş dost haber salın sevgiliye
Belki özledim der kollarını açar
Karanlık işte her yanım
Sağım sol yanım sisli
Bıraktı gözlerin bıraktı gözlerimi
Gölgem mi o hep yanımda şimdi
Çekilmiş ışık yanmayan lambalar gibi
Ayaklarım yalın atıyor hüzne adım
Kelbeğim sadece zamanı bilmeyen
Bir ağaca asılı kozada gelişmeyen
Herşeyin yitirmiş tek ölmeyen
Kanatları kopmuş hiç gülmeyen
Kelebeğim sadece uçmayı bilmeyen
Bir ay vardı gözümde,
Bir gül sardım eline,
Bir ay kaldı düşmeden
Bir gülmedi yüzüme
Bir gün sandım dünü,
Bir dünüm var bu güne
Sokak hikayesi sadece
Dilinden düşürmeyen komşuların dilinde
Okadar büyük değil
Her gün gece ve gündüz kadar kısa
Bir kitap değil
Yaşadığım güzellikler için
Sen mesela aşk veya hasret
Güzeldi herşey hüzün mesela
Tebessüm belkide bir satır
Yazmak mı yoksa her şeyi
Küfrederim ağzına yüzüne
Anlamaz gülersin yapma gülerler
Bakacam da gözüne
Yüzü olmayanın gözünde işim ne
Merhaba en güzel sözüm yada iyi akşamlar
Yine geçmiş biraz zaman geçmemişçe hiç
Az gelir bedene senle an
Senle duruyor belki o yüzden zaman
Merhaba en güzel sözüm yada iyi akşamlar
Merhaba kadın
Ben yastığını paylaştığın
En azından aklımda öyle kaldın
Şurama bi oturdun da niye öyle kalmadın
Merhaba kadın
Akıl dediğin nedir?
Karanlıkta ışığı görmek mi?
Boşluğun sesini dinlemek mi?
Ağlancak hale gülmekmi?
Yarını görmek dünü gömmek mi?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!