Sadece Allah rızası... Şiiri - Murat Ülkü

Söylenenler o denli ağır geldi ki cana,
Yapılan onca güzel şey silindi bir anda.
İnan zerre kadar kızgınlık yok içimde,
Sadece hüzün var, sen dolu bu gönlümde,
Nasıl da incittin sevgimizi hoyratça,
Oysa ne kıymetliydi .bu çıkarsız sevda...

Her öpücüğün, her bir dokunuşun sesi var,
Emanet verdiğimiz kalplerde derin izi var.
Unuttun galiba bu incecik dengeyi,
Basit şeyler yüzünden yaktın yıktın sevgiyi.
Keşke bilseydin, bir söz nelere kadir,
Belki, başkasının yüregini yaralayan eldir...

Ben kime diyorum ki bu sitem dolu sözü?
Tek bir ısırıkla kaybetmedik mi ebedi özü.
Cennetten kovulmuş bir âdemoğlundan,
Ders almayı beklemek ne kadar doğru, onca yaşananlardan,
Belki de bu yüzden bu kadar kırık döküğüz,
Unuttuk aslımızı, nereden geldiğimizi nereye yürüdüğümüzü....

İki şeyi unutma sakın, hayatın telaşında,
Birincisi Yüce Allâh, her an yanı başında.
İkincisi de o kaçınılmaz, o son durak,
Ölüm ki, geliyor her nefeste biraz daha yaklaşarak.
Bu iki gerçekle yaşa ki, kalbin huzur bulsun,
zamanla azalsın hatalar ve son olsun...

İki şeyi de unut gayrı, kinin esiri olma,
Sana yapılan fenalıkları kalbinde soldurma.
Affet gitsin, bırak aksın zamanın seliyle,
Öfke bir yüktür sadece, yaşama sevinciyle ilerle.
Unut ki, ruhun hafiflesin, özgürleşsin acıdan,
Geçmişin prangaları çözülsün yavaş yavaş candan.

Ve unut yaptığın hayırları, iyilikleri de,
Karşılık bekleme sakın, menfaatin için verme hediye.
Yaptığın güzellikler yüreğinde kalsın içinde,
Bir tohum gibi yeşersin ruhunun bahçesinde.
Unut ki, kibir gölgesi düşmesin ameline,
Sadece Allâh rızası yazılsın defterine...