Parlattığın taşı
ayna sandım.
Çatlaktan yansıdı yüzün.
Şüphe
toprağın bilmediği kırık,
suyun çekilince görünüyor.
Sen,
kök salmayan dal.
Her gövdeye ayrı gölge.
Ben,
gözümdeki pasla bile
yüzüne dönmedim.
Hatice GÜZEN
Hatice GüzenKayıt Tarihi : 24.3.2025 08:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!