Saç Teli... Şiiri - Mehmet Aşantoğrul

Eğildi karşımda sensizlik ve buyur etti beni yalnızlığıma
Gözlerine baktım,
Ama çaresiz kaldı bende, senden fazla sen olan dizeler
Yüklüyorsun içi anılarla dolu tabutun dört kolunu omuzlarıma
Ve yolluyorsun beni içimdeki sana yazılmamış şiirler mezarlığına.

Yüzümde mutluluktan yetim kalmış gülümsemeler
İçimde huzurun evlat edinmesini bekliyor artık.

Ah be gülüm aşık ettin sensizliği bana bırakmıyor peşimi.

Yine geceme bir şiir bulaşıyor ve şiirime acı
Ezberlenememiş şarkılara yenik düşüyor ayrılık
Şiirlerim ayaklarıma dolanıyor ve ben yine düşüyorum yollarına
Ama her yol çıkmaz sokak artık
Aşkaldırımları,yüzü söyleyemediklerinin yaralarıyla kaplı insanlarla dolu

İşte orda bankta oturan iki sevgili
Dikliyorum karşılarına anlamsızca bana bakıyorlar
Çıkartıyorum cüzdanımdan koklanmaktan yorulmuş saç telini ve uzatıyorum onlara
ve diyorum ki; SAKIN BU SAÇ TELİ KADAR AĞIR KALMAYIN BİRBİRİNİZE…..