Nihayetinde bizim Sabrinin sabrı tükendi taştı
Yüreğine asırlar boyu bastırılmış olan taşı attı
Keskin sert bakışlarla etrafa bir bir bakındı durdu
Avazı çıkasıya” artık ben bu işte yokum” diye bağırdı
Cemaatte,hazır olanlardan hiç kimse oralı bile olmadı
Slav isimlerde sabire yok sabrina full
Küro yatağında Kader yoksa, caterina sabrina ziyadesi
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta