Sabrımız Şiiri - Adile Arın

Ağaçlar çiçek açıyor
Bizde hüzün çiçekleri
Mevsimler mahsun bitiyor
Isınmıyor,yürek donuyor.
Parçalanmış hayatlar
Yarım kalmış hayaller
Katmerlendi kederler
Pas tuttu güzellikler.
Eskidi mevsimler
Zaman yavaş geçiyor
Yaralı hep yürekler
Hasat acı biçiyor.
Dallarımı ayırdılar
Kollarımı kopardılar
Seni benden aldılar
Bağım bahçem talan şimdi.
Yürek neden acır
Bahar bize ağır
Çektiğimiz çileyi
Esen fırtına bilir.
Rüzgar sert eser
Bahar değil kış gibi
Gökyüzü mavi olur
Doyamadığım gözlerin gibi.
Ay yıldızdan güzeldi
Güneş gökyüzünden
Herkese bahar çiçek açtı
Bizde hüzünler dile geldi.
İçimdeki ateş buz tuttu
Acım dağlarca büyüdü
Hayatım ağu zehrinde
Sabrımız yetmez oldu.
AdAr