Doğacaksa kuzu elbet ovada otu bitecek
sabreyle gönül sabreden feraha erecek
Bahtımın karanlığı son bulacak gündüzleri görecek.
Bitmek bilmeyen içimdeki rüzgârlarım fırtınalarım bir gün dinecek
Sabreyle gönül nicelerini gördün neler geçirdin elbet duaların gök yüzünü süsleyecek.
Göz görmüyor gönlüm katlanıyor
Bulutlar çekilip güneşim doğuyor
sabretki sanada fırsat verilecek
Bırak gitsin içindeki matemi
Söndür seni yakan ateşini
Yarınlar yakın o günler elbet gelecek
Kayıt Tarihi : 1.3.2016 19:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)