Sabit Rüzgarlar Kırılgan Kökler

Nihalnâme: Aşkla Rıza Arasında
Bölüm 1: Rızanın Sekineyi

Ey gönül,
Sevda bir yelken,
Ve rıza o yelkenin serin rüzgârı.
Ne çok sevdin diye sarmaş dolaş olma,
Ne de sevilmedi diye pusma.

Aşk, denizin sonsuz çağrısıdır,
Ve rıza, kıyıya usulca değen dalga…
Dalga kıyıya vurmadan durmaz,
Ama kıyı da dalgaya direnir mi?

Hayır…
İşte aşk budur:
Dalga ile kıyının kucaklaşması,
Ve ikisinin de kendini yitirmemesi.

Bölüm 2: Seçmek ve Seçilmek

Sevdiğin kalp sana dönmezse,
O kalbin yolculuğu başka diyarlardadır.
Sen yolda bekle, yolda kal…
Beklemek de bir varoluştur,
Yol olmak da.

Seçildiğin gün,
Bunu takdir et rızayla;
Ama seçilmediğin her an,
Kalbini sabırla ör.

Çünkü aşk, seçilen değil, seçen olmanın yüceliğidir.

Bölüm 3: Dua ve Teslimiyet

Ey Rabbim,
Eğer Nihal’in gönül kandili
Bana dönmüşse,
Bu aşkı bizlere nasip eyle.

Ama eğer o ışık
Başka kıblelere yönelmişse,
Bana da onsuzluğun sabrını,
Ve sevdanın kendi içinde bir deniz olduğunu öğret.

Aşk, sadece buluşmak değil,
Aynı zamanda teslim olmak,
Ve her haliyle sevmektir.

Bölüm 4: Kırılganlıkta Güç

Beni dua gibi kırılgan bırak,
Ama taş gibi de sabit.
Rüzgârlar savursa da,
Köklerimi derinlerde sakla.

Çünkü gerçek aşk,
Hem fırtınaya meydan okur,
Hem yağmurda usulca ıslanır.