Sabır teknesini çeken kürek gibiyim.
Asılıyorum da en kuvvetlisinden,
Yaramıyorum ortasından,
Geçemiyorum kelamların kıyısından.
Göğüm deliniyor,
Göz pınarlarımın dibinden.
Göğsüm inciniyor, aldığım her nefesin inceliğinden.
Ufkum kabarıyor, bahtımın sakarlığından.
Saka kuşuna özeniyorum, maviye umarsız şakayışından..
Yutkunmak zorunluluk oluyor.
Biriktirdiğim her anın sonrasında,
Bahara aldanışlarımdan.
Yanmadan geçmek lazım diyorum,
Zifiri zindan, yürek mabedinin yangınlarından.
Ve kaçmak lazım,
Dokunmak isteyen, binlerce selamsız sabahsızlardan.
Yürümek lazım.
Karanlığın dibine dibine.
Bir meltem lazım, seher vaktine gebe
Nice doyumsuz yarım sevdalardan.
Dedim ya sabır çekiyorum,
İmamesine varamadığım, tespihin boncuklarından.
24 mayis 2018
Gülgün ÖzelKayıt Tarihi : 18.12.2018 13:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
