Sabır, Şükür,dua .... Şiiri - Erkan İnce

Sabır,
Bazen susmak demekti.
Saatlerin küflü ağırlığında,
Bir umut büyütmek gibi,
İçten içe.

Şükür,
Yoksulun sofrası bile bereketliydi.
Bir lokmanın ardından,
Göğe kaldırılan,
Sessizce bir baş gibi.

Dua,
Ellerin konuştuğu andı.
Kelimelerin yetmediği yerden,
Kalbin attığı bir yakarıştı,
Göğe doğru.

Ve biz,
Her acının arkasına,
Bir sabır gizledik.
Her nimetin ardına bir şükür,
Her bilinmezin eşiğine bir dua.

Bir çiçek gibi eğildik bazen.
Toprağa yakın,göğe açık.
Çünkü bilirdik,
Her şeyin bir vakti,
Bir hikmeti,bir cevabı vardı..