Sabır Eyle Şiiri - Ahmet Suçiçek

Hani sabahları çocuk uyanır annesini arar ya,
Ben de her sabah uyandığımda seni ararım.
Hangi sabah gözyaşlarım dinecek?
Gözyaşlarımı hangi sabah sileceksin?
Hangi sabah ağlamayayım diye beni seveceksin?
Yaralarım hep melhemsiz mi kalacak?
Rüyalarımda bile kaderim hep ayrılık mı olacak?
Bak sensiz kimsesizim
Her sabah uyandığımda yağmurlar mı yağacak?
Seni düşündükçe yanaklarım hep mi ıslanacak?
Bütün kahvaltılarım sensiz,
Yediğim ise bir lokma ekmek sonra boğazım düğümlenir,
Sanırsın ki yediğim haram haramdır bana.
Sen olsan senin elinden yesem doyamam sana
Ama sen şimdi çok uzaklarda,
Belki de kahvaltı yapıyorsun bir başkasıyla.

Herkes işine gücüne gidiyor
Ben ise seni düşünüyorum zifiri karanlık bir odada,
Sen yoksun güneş doğmaz dünyama
Kaç kara kış geçirdi bu gönül buz sanırsın dokunursan bana,
Elin üşür elin üşür yar dokunma bana kıyamam sana
Aşık Veysel misali ben dönerim yana yana,
Bu canı bu hayatı hiç düşünmeden harcarım uğruna
Ben mecnunun olmuşum sen Leyla olmadın bana
Fırtınalar kopar içimde dağ bayır dolaşırım seni sora sora
Yarama çare yokmudur? ölümse çare ölürüm uğruna.

Allah’ım ey güzel Allah’ım ey yüce Allah’ım
Bu dünya da yar etmedin ahirette bağışla onu bana
Sana yalvarıyorum sana inanıyorum sana güveniyorum
Senden başka kimsem yok çarem yok bir sana secde ediyorum
Sana el açıyorum dualarımı kabul eyle sevdiğimi bana helal eyle Kavuşuncaya dek bu gönle sabır eyle aşkım ölümsüzdür
Yaşasam da ölsem de yüreğim Leyla’ma sevdalı,hep böyle…