Sabi Şiiri - Eshat Eshat

Kenger kokuma sinmiş burcu burcu rayihan
Ünsiyetime meles tevazünde layihan
Hamaille destursuz umuda dek karihan
Münfail tayftan geçti ömrümün son baharı
Yedi başlı ejderha bağrımın yanan harı

Ferasetimin veçhi seninle tam isabet
Mefkûre alın yazım gıyabında yek mabet
Muadelemde kurdum remzimi İlelebet
Aklımın her sapağı muhtaçtır mahlasına
Tane tane düşersin nüvemin ihlasına

Tembihe başkaldıran bir sabi gibi aklım
Alüfte güftelerde beyhude kaldı saklım
Mesture gönlümdeki yegâne iltisaklım
Taravetli nefsimle kaldım bir tek başına
Âmâ bakan gözümün, bakma sen hiç yaşına

Ukdeme teşrih kondu tafsilatıma reva
Kimse bilmez ahdime gözlerindir tek deva
Açlığımı yük sınmam sensin ruhumda neva
Visali şiar ettim görünmez yaram azar
Sol yanımın özünde adın müebbet yazar

Eshat