Acemiyim hobi olarak içimden geldiği için yazıyorum kendime söyleyemediğim şeyleri dolaylı yoldan dile dökmeye çalışıyorum bu alanın yetkili kişileri için hatam olursa mazur görün lütfen huzurlu günler dilerim...
Kalıyorum ıssız bir bankta, sessiz ve duru.
Sanıyorum benmişim bu sevginin başrolü.
Sev istiyorum, suyun toprağa bağlılığı gibi.
Sev ki o an şehir dursun, gök dursun.
Zaman mı istersin şu ufak hayatta,
Neredesin eski, de bir yerde misin?
Belki bir park ya da kaos dolu bir ev...
Yalnız değilsin çocuk, orada kal.
Sallan anılar parkında, mutlu kal.
O gördüğün ne, melek mi yoksa?
Hatırlama onu kanatsız halde.
Bugün neyim ben? Paslı demirdeki kalkmış boya mıyım, yoksa ışıklar kapanınca ortaya çıkan sessizlik mi?
Kulak verin karanlığa, orada anılar var derinlerde.
Suya hasret bahçede ve de kaynayan kazanın içinde…
İyiyim ben özümde, özlemim almış aklımı; oynuyor hâlâ kazanın dibinde.
Karışıyor kazan, bulanıyor iyice.
Kayboldum ben, düştüm Taliye’ye.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!