ÖFKEM TÜKENMEDİ DAHA EY ÜLKEM!
Zehirlenmiş gibi uykum
gecelerime kan sağıyor
öksüz koyaklarında düş yorgunu gözlerimin
gündüzleri hoyratça tartaklanıyor
OĞULCA
1.
Ensende kentlerini güzel ülkemin
yakmaya çalışıyorlar birer birer
çıbansa eğer yaşanan onulmaz
ve böylece ölürsem gözlerim açık
gözünün içine baktım zamanın
dondurdu sevdamı ölümcül aşkla
ab-ı hayat ne gün akarsa demden
çözülür o gün başlar yeniden
esbab-ı mucibesi kendinden menkul:
AŞKIN ADI
Sana kıpırdarsa bedenim sessiz ve saldırgan
Ver yanıtını sustur çığlığını gecenin
Etle tırnak gibidir aşk ve ten
Çıplak bedende deri ve ter sırılsıklam.
BEN ÖLDÜM
Öksüz kalsın ikaroslarım
ki ben öldüm.
Sündürsünler kanatlarını
-yeşim'e.........
beklersin iste(me) diğini
çıkıp gel(me) sin diye
anlara bölerek zamanı
gelip dönmesin diye
karanlık köşesine bakıyorum kalbinin
beni biriktirip üstümü örttü(ğü) n
kefen biçmeye mi girdin içime...
anlamış olsaydın firar ederdin
hiç bir yol sonunu göstermemiştir.
HANGİSİ BANA BENZİYOR
Beni gördün ya Anne Frank
sözün yaralı anası
onurlu defterlerin
on yedilik bacısı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!