HER ŞEY GÖNÜL HOŞLUĞUDUR...
öyle dolmuştum ki efkar zirvede,
içimde sıkıntı kıvranıyordum...
ortalık alaca şafak zirede,
kendime hoyratça davranıyordum...
küllenen közlerde, sönmüş alevdim
karşımdaki gölge o sanıyordum
sabaha karşıydı ve onu gördüm...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta