Sabaha çok vakit var yine

Sabaha çok vakit var yine.
Biraz kırıkları ayıkladım içimde,
Huzur tarafım firarda sebebsizce.
Hüzün saati geldimi yine içime,
Ayaklanır duygular isyan ile.
Sabaha çok vakit var yine.
Dostu düşmanı ayıkladım içimde.
En yakın tarafım siyaha yakın yine.
Bazen çok uzun yürürüm içimde.
Kendime bile sabrım tahammülüm yok işte.
Sabaha çok vakit var yine.
Güç bela ayaktayım sabır ile.
Sabır çekerim parmaklar boğumu ile.
Kendimi kendimden soyutladım yine.
Direnmişim uzun yolun sabrına bile.
Sabaha çok vakit var yine.
Şafak kıskanır gözlerimi bile.
Zor bela ayaktayım kendime.
Her adım geçmişten bir iz bende.
Yüzüme vurduğum kendi tokadım yine.
Sabaha çok vakit var yine.
Uğraşma benle kurcalama kader yine.
Yaralarımı gören olmadı daha hiç kimse.
Her isyan dilde, daha duyan olmadı söylediğimde.
Benim kendime anahtarım kayıp içimde.
Sabaha çok vakit var yine.
Üzerimdeki yük çok hafif bilene.
Sırların sabır taşı yürekte.
Her ağırlık birazda ellerimde.
Hayırsız bir ben yine kendime.
Sabaha çok vakit var yine.
Sessizliği bozan ezan sesi içimde...