Sabah Sabah, Şiiri - Abdulhamit Erkaner

Sabah vakti gelmek üzere,
Penceremi açtım derinlere daldım,
Göğe bakıyorum derince bir sessizlik,
Yerdekilerin ise umrunda'mı Dünya,

Sessiz kalan insanlığa curana yetmedi,
Ateşler içinde gelen bulutları görmedi,
Rahman dilerse tümümüzü helak eder,
Filistin'deki feryatlar, yanan ateşler,
Bir avuç lanetliğin zalimliğine dur demedi,

Şimdilik buralara dahi oralara ateş düşmedi,
Yaşıyorum ya rahatım ya diyen insanlık çemkirdi,
Yeyin için, zevki âlemler içinde akıbetinizi bekleyin,
Ey insanlık bu dünyayı cennet sandın yanıldın,
Ölüme yakınsın, Kıyamete mahşere hazır-mısın?

Tüm dünyada mazlumdur insanlar dahi Müslümanlar,
Vahdet kurtuluş birlik kuvvet ve yardım Nerede'mi
Allah Nebi gönderdi Vahiy gönderdi yetmedi'mi?
İnsanlık Yitik, Batıl, Cahil, Azgın, Nankör, Zalim,
İsa’yı bekler, imamlarını bekler, mehdiyi bekler,
Allah ise emreder, Fitne kalkıncaya kadar Savaşın der,

Ve sabah oldu gün aydınlandı,
Hayat ise zamanı aktı ve mahzunlaştı,
İnsanlık zalimin zulmüne aldırmadı,
Uymaya keyiflenmeye devam eyledi,
Elbet bitecek bu rüya sona erecek hülya,
Kimilerin Rahmeti olacak dünya işkencesi,
Kimilerin ise rahatlığı Cehennemin tam Dibi.