Sabah ile Temaşa ~ Nûveyba ile Krizantem ...

Sabah oluyor
Şehirde
Kulenin dibinde
Gökyüzünde
Gökyüzünün derininde
Dağda
Dağın yamaçlarında
Sahilde
Sahile dalgaları vuran denizde

Hala uykum mu var
Hala uyuyor muyum
Uyanık olmak için
Ne yapmam lazım

Çeşit çeşit vasıta sesleri
Çağlıyor
Belki de bulvar ağlıyor
Ağlıyor mu
Ağlama
Kim duyacak senin ağlamanı
Duygular büyücüye esir
Hipnoz olmuş üşüyor

İnsanlar uyanık mı
Yoksa uyurken mi akıyor zaman
Kim uyanık neye göre uyanık

Çiçekler sessiz
Uyuyor mu
Yoksa çığlıklarını yüreklerine gömmüş
Susmuş gibi mi yapıyorlar

Sesli olan uyanık
Sessiz olan uyuyor mu

Ah ! şehir nereye yürüyor
Şehir yürüyorsa şehir uyanık mı

Suskun topraklar uyuyor mu
Biraz evvel bir kişi tepeleri tepeledi, geçti
Canı yandı mı
Toprağın canı var mı
Varsa neden canımı acıttın demedi
Dedi mi
Ses yok
Var da duyan mı yok
Duyan var mı

Gören var mı
Sessiz öten kuşu gören var mı

Ses sadece duyduğumuz mu
Görüntü gördüğümüz mü

Başka bir ses biçimi var mı
Başka bir görüntü biçimi var mı

Varsa hangi odada hangi çarşıda
Duyuyor muyum
Görüyor muyum
Çığlıkları
Bir insanı mutlu yapar mı
Görmedikleri
Duymadıkları
Mutluluğun tadı çıkar mı

Törpü, törpü gerek bu sabah
Harflerin seslerini anlamak için

İçimi içime döküp ölmem gerek
Ölmem gerek yeniden doğmak için

Ölmesi gerek nefsimin
Ölmesi gerek tüm benliğimin
Doğmak için
İçin için içine çekilip

Sonra düşünüyor insan
Temaşa ettiği âlemde zerre
Zerre insanda âlem
Zerre zerrede kayboluyor
Seherde
1 Ekim

derûnî Bengisu Develi