Uyanır-uyanmaz güzel oluyorsun
Uyanıp gerindiğin zaman boylu-boyunca.
Sen nasıl şeysin böyle bilemiyorum,
Herkesin en çirkin zamanında,
Hemen uyanır-uyanmaz güzel oluyorsun.
Göğsümde uyurken en güzelsin sen,
Sokulmuş bir kedi gibi yumuşacık.
En çok soluk alıp-verişin titretiyor beni,
Hani o taa yukarılara çıkıp da düşüşün var ya
Göğsümde uyurken en güzelsin sen.
Bu nasıl sevgi böyle cüretkar ve cömert,
Bütün şarkılarımda sen varsın sabah güvercinim
Yediveren gülleri gibi açıyorsun içimde kat-kat,
Eriyorsun iliklerimde,duyuyorum,ağır ağır,
Bu nasıl sevgi böyle cüretkar ve cömert
Yeri-göğü ben yarattım diyor gözlerin,
Öyle sıcak ki avuçlarımdaki ellerin,
Bir sarhoş narasıyım kolların boynumdaysa
Yirmisinde bir delikanlıyım dudaklarında,
Yeri-göğü ben yarattım diyor gözlerin.
Kayıt Tarihi : 16.3.2006 18:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (7)