Bir saba rüzgarı esiyordu denizden kayalara
Denizlerin derinlerinden geldi yaşam
Islak sahillereden vurdu kendini dalgalarla
Bu yüzden her şeyin başı tuzla suymuş
Suya ilk gönlü düşen de buzmuş
İnsanoğlu ise saksıda yeşeren
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını