Bir masal gibiydik sokaklarda,
Çocuklar anlatırdı sanki bizi,
Sanki evcilik oynarlardı özenip,
Onların dilinde büyümüştük belkide.
Sokaklar sessiz,
Çocuklar oyunsuz kaldı şimdi,
Gözlerimde perdeler çekilmiş,
Hatıralar odamda başıboş.
Sevda acaba içimde yaşıyormuydu,
Varmıydın aslında biraz bende,
Bilmiyorum yanımdamıydı fotoğrafların,
Senmiydin hasretim olan, yoksa o evcilik oynayan çocuklarmı.
Saatlerim zamana aykırı,
Günler gecelerden ibaret oldu artık,
Yaşlanışım belli belirsiz,
Gözlerim bazen durgun bazen deniz misali.
Denizimde dalga kalmadı şimdi,
Gün güneşsiz batıyor ufukta,
Bulutlandı hayatım gökyüzümde,
Damlaları saçlarımdan süzülüyor,
Kanayan yüreğime...
Kayıt Tarihi : 25.11.2006 15:28:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!