Sa'hra Şiiri - Psigareşh Wolfruso

Biliyorum renksizlikte kalamazdın seçerdin griyi,
Tuvalde yüzünü çizmeyen ressam seni kıskanmış olamaz mı?
Senin dünyanda yaşıyor her bir canlı bende ise sahra etkisi...
Ki sen yaptığım bütün hataları gizlemiştin..
Her hatırlayışımda siliniyorum yutuyor beni bu kumlar...

Hayat öyle bir şey ki en masumu canavarlaştırıyor ... bunu izlemiştin ...
Keşke etrafındaki insanları biraz olsun dinleseydin,
Sen hermes değildin kanatların yok artık,
Sende benim gibi bu dünyada mahkum edildin...

Biliyorum yürümeyi seviyorsun fakat burası yıkık bir şehir,
İçinde var olan büyüdüğün ve seni saran bir nehir,
Ölüm... hayatını renksizleştiren bi zehir...

Gözlerime bak ne görüyorsun?
Umutların.. kabuslara dönüşmesi ile büyüyorsun,
Çocuk gibi seni duyamadığımda küsüyorsun,
Payıma ne düşer sence?