Sokakları
parkları
köprü altlarını utandıran
kimsesiz hayatlar...
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Ayşe Gül'cüm diline, emeğine, kalemine sağlık...
Sevgiler...
Şair, hatırlar mısın kaç yıl önceydi
Sen de konaklamıştın bir akşam
Yatağın samanyolu, yastığın çobanyıldızı
Sahi, o günler gönlünü esir alan ne idi ?
umudun ışığı olma yolundaki gayretin içiin teşekkürler
odaları , salonları , antreleri utandıran yalnızlıklar... kimi dışarıda , kimi içeride...
duyarlı yaklaşımınızı kutlarım Ayşegül hanım...
Biz de olabilirdik onlardan biri... Düşünen yüreğinize selamlar olsun...
ne kadar duyarlıyız aslında. Şiirler de olmasa farkedemeyiz..
Yüreğinize sağlık..
Yorgandır şiiriniz, ayaz çocuklarına! Tebrikler yüreğe...
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta