Kendimi bıraktım rüzgara,
Kucaklar gibi açtım kollarımı.
Gözlerimde aynı sıcaklık.
Büyüdüm mü yoksa ben,
Ya da büyümek bu muydu?
Oysa daha dün gibi:
Babamın çam ağcına bağladığı çikolatalar,
Ve o çikolata ağcı.
Kendimi bıraktım rüzgara,
Uçuşan masa örtüsü,
Annemin yeni yıkadığı çamaşırların kokusu…
Herşey eskisi gibi.
Siyah beyaz film karesi sanki...
Kayıt Tarihi : 20.12.2008 05:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!