Rüzgârına Kapıldım Şiiri - Mehmet Postallı

Bir afetin rüzgârına kapıldım
Kuru yaprak gibi savurdu gitti
Sanki, harlı bir fırına tıkıldım
Alevi içimi kavurdu gitti

Çırpındıkça yandım, düştüm derine
Bu yangından çıkılır mı serine?
Gözlerim takıldı kor gözlerine
İçime kıvılcım değirdi gitti

Bu tufan dağıttı, yıktı bendimi
Hırçın su durulup, afet dindi mi
Tanıyamaz oldum kendi kendimi
Dut yemiş bülbüle çevirdi gitti

Açılmamış bir kapalı kutuydum
Kırlarda boy veren kenger otuydum
Kolay bükülmezdim, taştan katıydım
Özlü hamur gibi yoğurdu gitti

Gitme, kal yanımda desem eğlenmez
Dil döksem, yalvarsam, hiç etkilenmez
Çağrıma ses vermez, gel desem gelmez
Umudumu suya devirdi gitti

Mehmet Postallı / 2025