Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
;Üç zaman, bir gölgeyle birleşti. Rüzgârın izinde, külün diriliğinde ve hiçliğin sessizliğinde yürüyenlere…”
Kelimenin devrildiği, zamanın küle dönüştüğü ve hiçliğin konuştuğu bir evren.
Rüzgâr yalnızca esmez; bir niyetin izini sürer.
Kül, geçmişin suskun çiçeğidir.
Hiçlik ise, varlığın en çıplak aynası.
Her dize, bir gövdesiz yolun kıvrımıdır;
her kelime, hakikatin boynuna yaslanmış bir gölgedir.
Sessizliğin sesiyle konuşanlar bilir.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta