Rüzgar Akımı Şiiri - Gökhan Sillelioğlu

Ben, hep olmayacak şeylere tutunurum,
Bununla tanırım kendimi.
Kalbim, tezgâhlarda ucuz mallarla yarışıyor,
Aniden çiçekler konuşmaya başlayınca,
Umutlarım tazelenir,
Sevmek yürürlüğe girer.
Dedim ya; hala daha çocuğum.
Gözüm dalıp gider ansızın,
Çiçekli elbisesiyle bir kadın belirir,
Çiçekli elbiseli kadınları sevin,
Dünyanın en güzel kadınları onlar.
Ben ki insanlara güvendikçe,
Enkazlarıma depremler yağar.
Böyle bilinir,
Böyle tanınırım.
Gün batımı çoktan unuttu kendini!
Gece işçileri vardiyalarına geç kalır,
Ben, sana koşarım
Bir kahve kokusu, yanında cigara
Islatırım tarihteki bütün imzaları.
Başım sürgün,
Kalbim ay çiçeği.
Oysa aşk bakışlardan doğanlardır.
İlki bilinmez
Fakat bir sonsuzluk akımı alır başımı..