Rüyanın Adıyla Şiiri - Berna Kaya

Sen benim kafamı karıştırıyorsun…
Bana adanmış zamanların içinde münferit ve bir hayli emin adımlarla aklıma giriyorsun.
Kadehim kaçıyor avuçlarımda yanan manastıra,
Topuklarını kaldırıyor kapalı kursağımda sevişen sarhoşluk…
Dudaklarımı sıkıştırıyor dişlerimde titreyen bir korku…
İçimi gözlerine yükseltiyor,cesaretimi zorluyorsun.
Sen,beni nerede biteceğini kestiremediğin bir rüyanın içine çekiyorsun.

Gözlerin…
Gözlerin diyorum;
Sarhoşluk bekliyor sanki benden.
İçli ve beklentili düşlerin ilk sahibi gibi uzanıyor ellerin göğüsüme,
Dokunmuyorsun…
Kulağıma susuyor dudakların,konuşmuyorsun…
Korkuyorsun ama;bir rüyanın sebebine vacip bildiğin tüm şarkıları içime üflüyorsun.

Yalvarırım bakma öyle,
İçim titriyor,kanım kaynıyor, dibim düşüyor senin diplerine.
Evvelimde uyuyan bir bakışa benziyorsun.
Eksikliğimi dolduruyor,renklerimi dağıtıyor gözlerime uzanan maviliğin.
Mavi gözlerinde çırpınan denizlerin dokunduğu kıyılarda;ölmek istiyor içim.
Kaçınılmaz sonsuzluğu seninle çekiyor canım.
Herkese senin adınla sesleniyorum.
Her şarkı sen,
Girdiğim en çıkmaz sokakların taşlarına bıraktığım adımlar senin.
Her duanın içinde geçiyor senin ismin.

Dokun bana!
Etinle,kemiğinle,içimi ayıran şarkının adıyla dokun.
İkimizi bir araya getiren hayatın içinde kalalım.
Adını ver bana,
Yüreğini yüreğime bağışla…
İçimden gölgeni geçirip,kaçırma kendini benim en uzağıma.
Aşk için teselli aramak istemiyorum artık,
Yanmak istemiyorum başkasının bağrında.
Ya ölümü ver bana senin koynunda,
Ya bu rüya;erken ölsün senin uykunda.