Rüyalarım, sahicidir gerçek yaşamdan;
Bir kez ışısa yeter!
Ve sürüklenir beynimin öte yanı,
Sevmeyi öğreten, aşkı filizleyen
Saklı olanı aşikâr kılan
Toz pembe bulutları aşan
Rüyâ ve ardından sürüklenen benim kimliğim.
Benliğim bendendir,
Beni üstün kılan, maceradan kaçışa sebep
Varsa yoksa tek hakikat
Allah’a inanış ve sığınışa
Ger yatağım uykuya kol kanat!
Uyku benliğimin serencâmıdır,
Ana kucağında ölüme kadar süren
Yatağımda uyku, rüyâmı besleyen
Geleceğe attığım her adımın
Başlangıcında tekrarlanan rüyâ
Beni benden koparan diriliş bestesidir.
Sevgiliyi gördüm yine rüyâmda
Başka bir çehrede bana vaadi,
Geleceğin kendisi olduğunu
Unutturmayan gözleri olmasaydı
Rüyâmı katleder miydim?
Uyandım yine boynu bükük,
Çünkü, gerçek ürkütücü bir yalandı,
Her rüyâ doğru olsaydı,
Sürükler miydi yaşamı yalnızlığında
Saklayan yirmi beş yaşında bir delikanlıyı?
Düşündüm, bir şeylerin üzerine gitmek;
Ya gerçek denilen, bu sahte yaşamı tabutlamak,
Ya da hayal denilen, rüyânın ardından fışkıran bengi suyu
Bulmaya yönelmeliyim.
Bana yol gösterecek son çaremsin;
Ey rüyâmdaki sevgili,
Tabutum kurulmadan gelsene.
Kayıt Tarihi : 28.3.2002 23:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!