sonra yağmur yağıyordu, aralıksız ve ince ince kasım yağmurları
saçlarımızdan ayak parmaklarımıza kadar ıslanıyorduk.
liman gibi bir yerdi, deniz kokusu üzerimize o kadar işlemişti ki
belkide deniz yağıyordu
ellerimizi açtık, avuçlarımız bulutlara bakar şekilde, uzun uzun bekledik
karşıda bir ışık vardı, ona bakıyordun
kış akşamlarının yıldızı gibiydi, yalnız ve değerli
ikimizde bir şeyler geçiriyorduk aklımızdan
evet, o kadar sessizdik ki, tanrıyla konuşur gibi
sanırım yanımda olduğun için şükrediyordum tanrıya
sen de onunla olabilmek için dua ediyordun
sanırım..
Kayıt Tarihi : 5.9.2015 17:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!