4 Ekim 2007 - İzmir/Konak
Bugün rüyamda seni gördüm.
Kaçıyordum senden,
Arkamdan geliyordun.
En son yorulup geçiyordum sırama,
Yanıma oturuyordun.
Dönüp sana bakıyordum,
Benden nefret ediyorsun değil mi? diyordun,
Etme sevgili,
İnsan sevdiğinden nefret eder mi?
Kafanı omzuma koyuyordun,
Ağlamaya başlıyordun,
Bir baktım bende ağlıyorum.
Ah Açelya ömrümün sensizliği,
Kalbimi senli eyledi.
Bir de nefretten söz ediyorsun,
İnsan sevdiğinden nefret eder mi?
Biraz kırılır sadece,
Oda sen merhaba deyince geçer...
Kayıt Tarihi : 4.6.2025 18:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!