Bir rüya gördüm,
ufukta tüm bayraklar aynı gökyüzüne açılmış,
ve rüzgâr hangi dilden eserse essin
aynı şarkıyı söylüyordu.
Çocuklar toprağa ellerini koymuş,
tohumdan önce sevgiyi ekiyordu.
Ne sınır vardı ne duvar,
yalnızca yollar vardı—
ve yollar kardeşliğe çıkıyordu.
Biliyorum, hakikat bazen ağırdır
ve dünya, gürültülü bir yara gibi kanar.
Ama biz, gözlerimizi kapatıp
hayali göğsümüze bastırırsak
belki de gerçek olur.
Gel,
taş yerine kelime atalım suya,
daire daire yayılsın iyilik
en uzak kıyılara kadar.
Çünkü barış,
önce bir rüya olarak başlar,
sonra inananların ellerinde
dünyanın en hakiki sabahına dönüşür.
Ahmet Nejat Alperen
Kayıt Tarihi : 12.8.2025 09:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Böyle güzel rüyaların gerçek olması dileğiniz, şiirin ruhuna dokunan en içten temennilerden biri oldu. Rüya ile hakikat arasındaki o ince çizgide, barışa ve güzelliğe dair umutlarınızı paylaşmanız kalbimizi ısıttı.
Şiir, bazen bir dua olur; bazen de bir dileğin yankısı. Sizinki, her ikisini de taşıyor. Kaleminiz daim, gönlünüz her zaman bu zarafetle dolu olsun.
TÜM YORUMLAR (2)